Zoeken in deze blog

Posts tonen met het label Uitgeverij Rainbow. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Uitgeverij Rainbow. Alle posts tonen

29 juni 2023

Kus of ik zoen - Rainbow Poëzie, samenstelling: Elizabeth Nijs

Poëzie - Bernard Dewulf

Neem een vrouw. Neem haar niet
in woorden, vriend. In de wetenschap
van een gedicht wordt niet bemind. Hooguit
staat er berekend wat niet overbleef
van een bestaan. Neem een hoofd
en zoen het ver, ver weg van de taal.
Verschroei een schoot en hoor, de zucht
in je werkelijke oor. Ga dan naast haar 
liggen, al de lege eeuwen van je zinnen
worden een zondagmiddag in haar waar.

Kus of ik zoen - Rainbow Poëzie - enkele gedichten

Precies goed - Babs Gons

Soms wil je gewoon je hoofd op de aarde leggen,
je vuist naar de hemel heffen,
de tranen laten komen en zeggen:
het is zeker omdat ik zwart, wit, vrouw,
dik, dun, te groot, te klein,
te lief, onaardig,
omdat ik lelijk, eerlijk,
direct, poëtisch, welbespraakt,
te zichtbaar, onzichtbaar,
kwetsbaar,
arm, trots en confronterend ben?
Daarom zeker?

En dat de aarde je dan met haar zachte handen
heel voorzichtig omhoog duwt,
je op de wang kust en fluistert:
het is omdat je zo ontzettend mens bent.
Niet te veel, niet te weinig, gewoon genoeg mens.
Net zo mens als de andere mensen.
Precies goed.


Voor G. - Judith Herzberg

Als ik mijn zesenzestigjarige
vriendin tijdens de feestmaaltijd
opeens zie opstaan om haar man
in zijn hals te zoenen, boven
zijn pak, zijn hemd, zijn zijden
das, terwijl ik toch zou denken
dat ze elkaar in meer dan veertig
jaar al bijna elke nacht
ruimschoots gelegenheid geven -
dan, ja wat dan?

Misschien dat er geen vorige
ontaarde hartstocht was
gepaard met angst-
aanjagende geheimen.

Misschien dat alles open was
geen voorbehoud en weinig
aarzeling en schatten ze elkaar
op ware waarde, niet al te hoog
of te laag, lachend, aardig,
ook toen ze jong begonnen, 
zoals gisteravond. 


De kus - Rutger Kopland

Kijk, daar, hoe hoog onze gezichten
zweven in de lucht
zo hevig verlangen ze, naar een kus

zie je hoe onze monden, onze lippen
aan elkaar lijken te vragen
oh, nu, nu

ach lief, dat zoeken naar iets
dat lichter is, vluchtiger
groter dan wij. 


Toon Tellegen

'Zal ik je eens een levensgevaarlijke kus geven?'
Ze ging op haar tenen staan, legde haar hand in mijn nek
en gaf mij een levensgevaarlijke kus,
zo'n kus die aan een zijden draadje hangt
en heen en weer zwiept, om zijn as tolt en wegschiet - 

ik kon hem niet tegenhouden, ik riep, zwaaide met mijn
    armen,
holde hem achterna -

zo'n kus die zich omdraait
en aanlegt, iets hoger, iets lager,
zo'n dodelijke kus.

Titel: Kus of ik zoen
Samensteller: Elizabeth Nijs
Uitgever: Rainbow
Jaar uitgave: 2020

--- Je reactie wordt pas zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Your reaction will become visible after I will have approved it. Votre réaction devient visible après que je l'aurai approuvée.

08 januari 2022

Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had - Herman de Coninck


M
ening

Vooraan in mijn tuin vertellen rozen
een helderrode mening waar ik achter sta.
Te kijken.

Ik geloof in socialisme zoals de natuur
ons dat leert, wie zei ook weer: lucht
en zon zijn van iedereen.

De gelijkheid van er is voor allemaal evenveel
regen, groeien jullie maar, planten.
En de prachtige ongelijkheid die dat oplevert.


Vijfjarenplan

Ik hou van jou. Hou jij van wat niet kan.
Hou jij van je capaciteiten, ik van je gebreken.
Jij van je trots, en ik van hoe die zacht kan breken
in mijn armen. Jij van je moed, ik van je zwakte nu
en dan.

Hou jij van de toekomst. Ik van wat voorbij is
gegaan.
Hou jij van de honderd levens die je wilde leven.
Ik hou van dat ene dat is overgebleven
en van hoe je daarom zo weg kunt zijn dicht
tegen me aan. 

Ik hou van wat is. Jij van wat zou.
Hou jij van mij. Ik hou van jou.


Middelheim

Alles is voorbij. Dit is wat was.
Het heden is hier enkel op bezoek.
Een of het dit en of het dat, luidt het beleefd verzoek.
Het heden wordt hier kort gehouden als het gras.

Zo kon het leven zijn geweest, als en indien:
wat niet meer is, staat hier genummerd uitgehouwen.
Zo wou ik mijn gemis graag overzien.

Sereen. Dat is hoe een steen
zich voelt als hij ineens met nog een andere steen
van Henry Moore blijkt te zijn, of uit het Plioceen.


Verlanglijstje

Geef mij Nescio en Tsjechov, oude boeken.
Geef mij na mijn zoveelste kale reis
iemand die mij twee haren uittrekt
en glimlachend zegt: je wordt grijs.
Geef mij alles en zeg: het is niets.

Geef niets en zeg: dat is alles.
Geef mij mezelf, geef mij jou.
Ik heb gezocht naar wist ik maar wat.
Geef mij nu eindelijk 
wat ik altijd al had. 


Titel: Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had
Auteur: Herman de Coninck
Samengesteld door Kristien Hemmerechts
Uitgever: Rainbow Essentials
Jaar uitgave: 2015


----- Je reactie wordt zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen.

Populaire blogs