Zoeken in deze blog

10 februari 2025

Alleen de warme dagen waren echt - Rob van Essen

Herkenbare en luchtige poëzie, mét tips om in Brussel rond te wandelen 


De prijzen winnende en sinds een paar jaar voor mij bekender geworden Nederlandse auteur (en literatuurcriticus) Rob van Essen debuteerde in 2023 met deze gedichtenbundel. In voetbaltermen werd hij recentelijk "overgekocht" door Das Mag van Atlas Contact. Tot spijt van wie 't benijdt... 


Deze bundel las ik nu pas. Volgens de ene recensent deed hij dat blijkbaar al wat beter dan volgens de andere.



Alleen de warme dagen waren echt - Rob van Essen cover


En volgens mij deed hij dit erg goed. Een eigen originele stijl, de meestal herkenbare dagelijkse beelden, absurde scènes, vaak grappig, en bijna altijd een hoek eraf, een standpunt dat wordt omgedraaid... De bundel leest vlot en blijft eerder luchtig. Een tweede lezing moet nog gebeuren.


Poëzie hoeft niet altijd serieus te zijn voor mij: als ik een gedicht goed vind, is dat omdat het iets met me doet. En als het lachen je vergaat door de wereld van buitenaf, mag je dat ook in poëzie of bv. slam poetry vinden, toch? (Wat relativeren heeft nog niemand kwaad gedaan af en toe.)

Het is ook tof om er namen van plaatsen uit het Brusselse tegen te komen, het Dudenpark bijvoorbeeld. Dat lijkt me nog wel een plek om eens rond te wandelen als er weer warmere dagen aankomen. Dan zou ik er graag die Boom der Wijzen vinden.


Op een winterdag in het Dudenpark
onder de Boom der Wijzen maakte ik een foto van L.
een passant vroeg of ik wist wat voor boom het was
nee, zei ik
het is de Boom der Wijzen, zei de passant
ach, zei ik, eigenlijk had ik dus zo moeten beginnen:
onder een boom waarvan ik de naam niet wist
maakte ik een foto van L.
ja, zei de passant, dat was inderdaad beter geweest
daarna liep hij door
voor de zekerheid maakte ik nog een foto van L.
nu wel degelijk onder de Boom der Wijzen


Titel: Alleen de warme dagen waren echt
Auteur: Rob van Essen
Uitgever: Atlas Contact
Jaar: 2023


--- Je reactie wordt pas zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Your reaction will become visible after I will have approved it. Votre réaction devient visible après que je l'aurai approuvée.

26 januari 2025

Feest van het begin - Joke van Leeuwen

Een historische roman met heel wat inzichten


Joke van Leeuwen schreef deze roman in 2012 waarmee ze de AKO-Literatuurprijs won, de voorloper van de huidige Nederlandse Boekenbon Literatuurprijs.

Boekcover Feest van het begin

In ‘Feest van het begin’ leer je de vondelinge Catho kennen die op autoritaire wijze in een klooster wordt grootgebracht. Op een gegeven moment komt ook de jonge novice Berthe in het klooster aangewaaid, die voor haar rijke familie te rebels bleek te zijn. Zij trekt zich het lot van de gepeste Catho aan, ontfermt zich over haar, en leert haar stiekem lezen en schrijven.

Via de straten worden er geruchten opgevangen dat er verzet groeit tegen de koning en zijn gevolg. Zonder enig gebruik van tijdsaanduidingen of plaatsnamen, merk je dat je je in de tijd van de Franse revolutie bevindt, en dat je je in de straten van Parijs begeeft. Waar kranten beginnen verkocht te worden, waar meer mensen inderdaad leren lezen en kritischer te denken. Niet alleen in het rijke chique deel dat dan tot de elite behoort, maar ook in de vuile straten van de armere wijken waar gewone mensen trachten te overleven. Waar werkenden meer en meer zien dat zij uitgebuit worden en dat er iets moet veranderen. Parijs was toen één van de meest bevolkte steden ter wereld. De Bastille en het paleis van Versailles worden bestormd.

Net zoals Catho en Berthe een tandem symboliseren waarin de grenzen tussen arm en rijk overbrugt worden en naar elkaar toe groeien, vinden elders in Parijs een Duitse pianoforte-bouwer, Tobias, en de beul van Parijs, Charles, elkaar in hun gemeenschappelijke liefde voor de muziek. Tobias is technisch begaafd en handig aangelegd. Samen met Charles zal hij de grondlegger zijn van de zogezegde verbetering om op de beschuldigden die bij Charles opgevoerd worden, de doodstraf toe te passen en die in latere tijden nog vele andere slachtoffers zal doen vallen: de guillotine. Charles heeft het idee aangevoerd en de plannen die al prematuur zijn uitgetekend, Tobias zal ze verfijnen en uitvoeren. Echter is het motto van het boek: Weest gelukkig, want jullie zijn niet schuldig. Tobias kan er niets aan doen, hij wil zijn zachtaardige lieve vrouw Gisèle, een dochter uit een rijkere familie, gewoon het leven gunnen dat ze gewoon is. Als Duitser was hij al niet populair in zijn buurt, zich verder compromitteren maakt daarom op hem ook minder indruk. (Beide personages zijn gebaseerd op notities van Charles-Henry Sanson uit Mémoires des Sanson van Henry Sanson uit 1862.)

Catho en Berthe worden op hun beurt door het klooster hardhandig uit elkaar gedreven, en moeten elk op hun manier zien te overleven in een nieuwe realiteit die voordien ondenkbaar was. En dat doen ze alle twee, want geluk ligt niet in het hebben van geld maar in de ambitie om het beter te hebben, verder te groeien. Beiden zijn op hun manier ook een voorbeeld in de strijd voor economische afhankelijkheid en meer rechten voor de vrouw in het begin van die Franse revolutie. Joke van Leeuwen is altijd al feministe geweest, al van voor deze term bestond. En ondanks de waarden van de broederlijkheid en zusterlijkheid, de vrijheid en de gelijkheid, is de positie van de vrouw er toen niet op verbeterd.

Joke van Leeuwen mag dit boek dan wel vaag hebben gehouden zonder al te veel details, haar beschrijvingen zijn dat allesbehalve en haar taal is zo poëtisch als mag verwacht worden van een pur sang dichteres. Op de eerste bladzijde bevind je je al in een waas van kleuren en vooral ook geuren. Eigenlijk is deze historische roman op maat van adolescenten gemaakt, zit er een wat naïeve kant aan het verhaal door zaken waar haar personages niet van af weten weg te laten, en heeft het ook elementen van een sprookje in zich: de personages hebben ondanks de vele tegenslagen steeds opnieuw kansen op het geluk, de hoop blijft.

Het boek voelt wat aan als Dickensiaans, omdat gewone mensen met een krachtige persoonlijkheid vanuit armoede en miserabele toestanden op eigen benen leren staan. Dit verhaal over zware tijden is daardoor eerder een licht dan een zwaar boek geworden. Het boek leest gewoon heel vlot ook al zijn er soms moeilijke tijdssprongen en perspectiefwisselingen. En hoewel sommige zinnen nogal lang zijn, vind je nergens hoogdravende taal of moeilijke termen.

Ook laat de schrijfster de lezer toe de emoties van de personages zelf in te vullen. Zij brengt het verhaal en de beschrijvingen aan, maar beschrijft consequent de gevoelens van haar personages niet doorheen het hele boek.

De beschrijving van de Franse revolutie in dit boek, en het vieren van het begin en de samenhorigheid die de opstanden teweegbrengen, zou in deze tijden kunnen opgaan voor bijvoorbeeld Syrië, dat zich net bevrijd heeft van het decennialange regime van de Assads. En een aantal jaren geleden ook voor de Arabische revoluties in een aantal andere landen in het Midden-Oosten. In Iran is de stem van de bevolking nog steeds te horen, denk aan de vrouwen die zich verzetten tegen de strenge sjiitische kledingvoorschriften ondanks de zware straffen vanwege het Iraanse autoritaire regime. Ook op dit vlak is dit een interessant boek voor schoolgaande jeugd om parallellen met onze tijd te zoeken. De verbinding die de personages in dit boek bij elkaar vinden, is alvast iets om ons aan op te trekken in onzekere en bange tijden.

Met dank aan: Karakter leesclub, Merksem

Titel: Feest van het begin
Auteur: Joke van Leeuwen
Uitgever: Querido
Jaar: 2012

--- Je reactie wordt pas zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Your reaction will become visible after I will have approved it. Votre réaction devient visible après que je l'aurai approuvée.

01 januari 2025

Gelezen september - december 2024

In september en oktober kreeg ik jammer genoeg niets uit gelezen. Hier volgt dan ook de erg korte gelezen boeken-lijst van het afgelopen trimester.  Drie van de vier titels waren wel prachtboeken. 


covers gelezen boeken


Kairos - Jenny Erpenbeck: Ik heb dit boek in het Duits gelezen ongeveer vanaf eind augustus tot en met eind oktober. Ik besprak dit al half gelezen met mijn lokale boekenclub half september, en schreef er nadat ik het had uitgelezen ook een stukje over. 

Lampje - Annet Schaap: Een klassiek geworden kinderboek voor lezers vanaf 8 jaar, ook met prachtige illustraties van schrijfster en illustratrice Annet Schaap. Ik heb dit boek besproken met mijn lokale boekenclub half november. Het was een magische leesbeleving

De Zieners - Sulaiman Addonia: Dit boek had ik half september al gekocht, en kwam aan de beurt half november. Een prachtig indrukwekkend verhaal dat zich in Londen afspeelt. Lees meer hier

The Dubliners - James Joyce: Enkele maanden geleden las ik al het korte verhaal De doden dat deel uitmaakt van deze bekende verhalenbundel van deze grote Ierse schrijver, die leefde van 1882 tot en met 1941 (gestorven in Zürich). In de verhalen in The Dubliners schetst hij op een magistrale wijze de dagelijkse belevenissen van verschillende personages van de Ierse hoofdstad waar hij geboren en getogen is in zeer korte verhalen. Heerlijke bundel! 

De omwenteling - Sanne Huysmans: Dit geschenkenboekje van de Confituur-boekhandels gaat over een man die verlaten is door zijn vriendin. Hij sluit dan maar vriendschap met het konijn dat ze heeft achtergelaten. Tot dat konijn ook in het wild ontsnapt in een poging van hem het beest in een kooi mee naar buiten te nemen. Een deel observaties worden ook door de oogjes van het konijn verteld. Nogal vreemd allemaal, en niet echt om te onthouden. Bwah...


--- Je reactie wordt pas zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Your reaction will become visible after I will have approved it. Votre réaction devient visible après que je l'aurai approuvée.

22 december 2024

De zieners - Sulaiman Addonia

Een overweldigend verhaal over oorlog en het verlangen naar vrijheid

De zieners - Sulaiman Addonia cover



Na zijn vorige roman "Stilte is mijn moedertaal" las ik nu de nieuwste worp van de Brits-Ethiopisch-Eritrese auteur Sulaiman Addonia die na jaren in Londen nu in Brussel is gesetteld. Een grenzen verkennende of grensverleggende roman, voor mezelf in ieder geval. Addonia wilde zich dan ook niet laten beperken door zijn uitgeverij en wilde zijn schrijven hoger, naar een rock ’n roll-niveau tillen. Dit mondt uit in een ongebreidelde uit het onderbewuste gehaalde stroom (stream of consciousness) aan lyrische woorden, poëtische zinnen, en kwaadheid uit de mond van de jonge Eritrese vluchtelinge Hannah over pijn, verlatenheid, seks, lust, de oorlog, het nog steeds heersende kolonialisme, de trauma’s die over de generaties heen zijn overgedragen. Al deze woorden komen samen in één lange alinea van zo’n 150 pagina’s.

Hannah heeft asiel aangevraagd in Londen en komt terecht in het huis van Diana, die haar opvangt tijdens de tijd die ze moet wachten op de Britse bureaucratie. In de vorm van een dagboek gegoten lees je de woorden van Hannah als een messcherpe aanklacht tegen de hypocriete houding en het egoïsme van het westen, en word je met de neus op de feiten gedrukt hoe het moeten vluchten van oorlog en opgelopen trauma’s een groot gevoel van ontworteling met zich meebrengen, de bodem onder iemands voeten zo maar wordt weggeslagen. Hannah wordt uiteindelijk niet erkend maar ook niet weggestuurd waardoor ze in een soort niemandsland terechtkomt waarin ze verschillende opeenvolgende ontmoetingen meemaakt.

Tegelijk is dit naast de zwaarte ook een speels boek vol met lust, passie, seks waarmee het boek zelfs een aanvang neemt, al vanaf de openingszin: “Ik ben geboren uit mijn moeder in Keren, maar werd herboren uit mijzelf in Londen, die lentenacht dat ik Bina-Balozi topte op een bank op Fitzroy Square.” Hannah krijgt in de “city” van Londen dan ook de vrijheid om haar seksuele identiteit volop te ontdekken en te beleven. Haar grote liefde is Bina Balozi, O.B.B. ook wel Bina-B. Tijdens de seks die ze met hem heeft, vertelt ze hem haar schrijnende verhaal dat ze meemaakte in haar huis, in het dorp waar ze opgroeide.

De vele seksscènes die elkaar in de roman opvolgen, zullen misschien niet door iedereen gesmaakt worden. Het is wel daarmee dat Hannah haar vrijheid opeist en haar identiteit vormgeeft. Wonen doet ze voor het tweede deel van het boek onder een boom in een park, haar “thuis”. Daar gaat ze in gesprek met de geesten van grote auteurs als Jorge Luis Borges, Arthur Rimbaud, Samuel Beckett, Virginia Woolf, Roberto Bolaño, Pablo Neruda, enz.
Haar vader begroef de boeken van haar geschoolde en werkende moeder in hun tuin zodat deze bewaard zouden blijven, hij zelf was analfabeet. Hannah leerde lezen en liet zich voortdurend omringen met boeken. Ook als ze bij Diana woont, laaft ze zich aan de daar prominent aanwezige boekenkast.

“Alles gaat voorbij, de liefde blijft”, een Eritrees gezegde, loopt als een mantra doorheen deze korte roman. Zo heftig en prachtig heb ik een tekst nog niet vaak meegemaakt. De beelden prikkelen de zintuigen, het is alsof je in een soort “trip” of hallucinatie zit, waardoor er ook niet altijd zo veel voor je eigen verbeelding overblijft om eerlijk te zijn… Addonia schreef de eerste opzet van dit boek in één ruk op zijn smartphone aan de Vijvers van Elsene. We mogen die vijvers dankbaar zijn dat hem daar de naam Hannah is ingevallen, en er zo veel inspiratie kreeg.

“In Londen, en in die eerste weken, was tijd het enige dat ik bezat, zo veel zelfs dat het voelde alsof het ministerie van Binnenlandse Zaken me in die zeeën van tijd wilde laten verdrinken.”

“Meer dan een lichaam hebben we niet om ons te herinneren aan de hoop die we hebben verloren, het thuis dat we nooit terug zullen krijgen. Thuis is meer geworden dan een land alleen.”

Titel: De zieners
Auteur: Sulaiman Addonia
Vertaler: Lucie van Rooijen
Uitgever: Jurgen Maas
Jaar: 2024


--- Je reactie wordt pas zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Your reaction will become visible after I will have approved it. Votre réaction devient visible après que je l'aurai approuvée.

Populaire blogs