Zoeken in deze blog

24 juli 2025

Gelezen april - juni 2025

overzicht covers april-juni 2025

 

Ver na datum komt hier mijn leeslijst van april tot en met juni:


2 x Joe Sacco: Palestina beklijft in tekst en beelden. 

  • Onder Palestijnen. De Intifada in beeld, mijn bespreking 
  • Gaza 1956: In de marge van de geschiedenis:
    In deze tweede graphic novel van Joe Sacco over Palestina graaft de auteur zich in een specifieke aanval van het Israëlische leger in, die plaatsvond in een school in Rafah in 1956 en waar 111 Palestijnen werden vermoord. Tussendoor doet hij wel verslag van wat er dagelijks gebeurt tijdens zijn heen en terug verblijven ter plaatse in de jaren 2001-2009, de tijd die hij nodig heeft om dit boek te kunnen schrijven, tal van oudere getuigen te vinden en hun verhalen in elkaar te puzzelen totdat hij een compleet beeld over deze specifieke Israëlische aanval heeft. Waar Onder Palestijnen een verzameling van getuigenissen is over de eerste Intifada begin de jaren '90, en zo een chaotische en drukke ratjetoe wordt van aparte verhalen, komt er hier dus een duidelijke lijn naar voren. De expliciete en expressieve pentekeningen maken nog steeds de typische stempel uit van Sacco die hij stevig drukt op al zijn werk. En zo begrijp je ook weer waarvandaan de voortdurende Israëlische claims komen op het land en de huizen van de Palestijnen, en de kwalijke onwil van de staat Israël (let wel, niet alle joodse burgers bedoel ik dus) om maar enigermate begrip te hebben voor de verliezen en het lijden van de oorspronkelijke bewoners van hun zogezegde "beloofde land". De Britten hebben met dit oude mandaatgebied een smerig spelletje gespeeld dat vandaag nog maar eens tot het grootste geweld in het Midden-Oosten leidt. Vertaald door Tineke Funhoff voor uitgeverij Atlas

2 x Maya Angelou: een autobiografisch deel en haar bekendste gedichtenbundel

  • I know why the caged bird sings: Het debuut en een interessant coming of age verhaal van deze grote Amerikaanse schrijfster. Angelou schreef meerdere autobiografische werken maar dit is haar debuut, wat je er ook wel wat aan merkt. Niettemin de moeite om te lezen! 
  • And still I rise: Wereldse geëngageerde en krachtige poëzie

2 poëtische filmscripts: 

  • The banshees of Inisherin van Martin McDonagh: een prachtig script en een prachtige film geschreven en geregisseerd door deze Ierse filmmaker. Met heerlijke rollen voor Colin Farrell en Brendan Gleeson. 
  • All of this unreal time van Max Porter: een prachtige monoloog die in een kortfilm werd omgezet door de Ierse schrijfster en filmmaker, Aoife McArdle in 2021. Met Cillian Murphy die het geheel op zijn schouders droeg en ook het voorwoord schreef in dit dunne maar oh zo mooie pareltje. Het gaat over de gevoelens van een man die van het donker naar het licht reist en over zijn tekortkomingen als mens reflecteert. Porter is een opmerkelijk schrijver die de grenzen van de Engelse taal opzoekt. Moeilijk te geloven dat een Nederlandse vertaling zijn Engelse taalvondsten volledig eer kan bewijzen. Hij is de auteur van het prachtige Grief is the thing with feathers en de totaal andere maar ook prachtige boeken Lanny en Shy

2 novelles: 

  • Monsieur Hawarden van Filip De Pillecyn: Dit is een nieuwe uitgave aangevuld met een uitgebreid voorwoord van Tom Lanoye die de achtergrond van de auteur en dit verhaal schetst, en het historische onderzoeksverslag van Annick Lesage. Alle drie delen waren de moeite. Mijn bespreking
  • Het geschenk van Gaea Schoeters: Een heerlijke politieke satire. Aanrader! 

2 essays: 

  • De wereld en de aarde: Hoe houden we het veilig? van David Van Reybrouck
  • Optimisme zonder hoop van Tommy Wieringa
    Deze beide essays gaan over de klimaat- en ecologische crisis waarin de aarde zich bevindt. Van Reybrouck bestudeert hoe de huidige diplomatie die traditioneel tussen landen navigeert zich zou moeten heruitvinden op wereldvlak om deze crisis aan te pakken. Tommy Wieringa stelt dat de klimaatcrisis ons heeft opgezadeld met een vorm van toekomstloosheid die zonder precedent is in de menselijke geschiedenis. Hoe moeten we daar als individu mee omgaan? Geef je de hoop op, stelt Wieringa, dan ontdoe je je ook meteen van de hopeloosheid. Optimisme zonder hoop is volgens hem een mentaliteit die je in staat stelt een soort leefbare toekomst te verdedigen, ongeacht het resultaat. Geen van deze twee essays zal je bijster optimistisch maken. Goed geschreven zijn ze wel, maar de oplossingen liggen niet voor de hand en lijken me ook niet altijd concreet genoeg. 

Eén poëtische ontdekkingstocht naar wat uitgestorven is:

  • Een vlam Tasmaanse tijgers van Charlotte Van den Broeck: welbespraakte en poëtische reflecties over verlies, over hoop in tijden van klimaatcrisis, en de herstellende kracht van verhalen. Of de Tasmaanse tijgers ooit opnieuw tot leven kunnen worden gebracht, zoals men ook met de mammoet zou proberen te doen, is van minder tel. Van den Broeck heeft weer een parel van een boek geschreven, waarin historische verhalen en ontdekkingstochten van haarzelf én diegenen die haar hierin voor gingen, in prachtige zinnen tot leven zijn gebracht. 

Eén heerlijk hoorspel

  • Dracula van Het Geluidshuis: Warre Borgmans is zoals steeds de verteller van een geweldige hervertelling van een bekend verhaal, nu over een zekere graaf Dracula uit Transsylvanië. Het samengaan van het kruim der Vlaamse acteurs en prachtige muziek is heel fijn om al nagelbijtend en op het puntje van je stoel zittend bij te ontspannen. In principe voor kinderen vanaf 8 jaar. Afgekruid met fijne humor voor de al wat betere verstaander. 

21 juli 2025

Alors on danse - Ines Nijs

Spannende ontspanning in een lichte toonaard voor op uw favoriete zomerleesplek

Cover Alors on danse - Ines Nijs

Alors on danse heet de opvolger van Born to be wild, het tweede deel in de “Werchter”-trilogie van de Vlaamse auteur Ines Nijs. De personages uit het eerste boek, Lexi Callier, onderzoeksjournaliste, en Karl, undercoveragent, hebben op de wei van Werchter afgesproken tijdens het concert van de Belgische internationale muziekheld Stromae. (Die laatste heeft zo’n geweldige muziek – een mengeling van verschillende genres – én teksten!) Op hetzelfde moment wordt het lichaam van fruitteler Marc De Beer gevonden onder de tribunes van KluB C. Karl en Lexi komen er op uit en gaan deels elk voor zich deels te samen op zoek naar de dader en wat er allemaal achter zit. 

De lezer weet eigenlijk al wat er gebeurd is van aan het begin. De vraag is op welke manier de aspiraties van de verschillende figuren in het boek zullen samenkomen, en of sommigen onder hen geen banvloeken over zichzelf hebben uitgeroepen. De plot ontrolt zich gestaag en er wordt regelmatig geswitcht tussen verschillende perspectieven van zowel een groepje personen dat zich snel rijk wil wanen als van het detective-duo Lexi en Karl, waardoor het ritme strak genoeg blijft. Deze twee voelen zich romantisch ook tot elkaar aangetrokken al worden ze door enkele misverstanden – hopelijk tot aan het laatste deel? –uit elkaar gehouden. Laetitia, Lexi’s dochter, is een puberende tiener geworden, en dat durft Lexi door al haar dagelijkse beslommeringen en de spanningen die haar zoektocht haar verschaft, al eens uit het oog te verliezen. Ook worden sommige personages ingehaald door hun eigen verleden waardoor de spanning nog extra toeneemt. 

Nijs schrijft erg natuurlijke en dagelijkse dialogen. Vragen over relaties, (onzekerheid over) seksualiteit en de opvoeding van kinderen komen zo “en passant” aan bod in dit misdaadverhaal, wat zowel kwetsbaar als herkenbaar overkomt. Angst, de wil om te overleven, en wraakgevoelens wisselen elkaar af bij de verschillende personages. De verhaallijn is ook wat interessanter dan in haar vorige boek. 

Nijs’ tweede thuisland, Senegal, komt ook weer aan bod. Mag ik net als in mijn vorige bespreking een hoop of vraag uitspreken: of ze in haar derde deel Psychokiller enkele dozijnen tijgermuggen, teken of andere parasieten uit Senegal wil loslaten op de Werchter-wei, en zo een kleine “crisis” veroorzaken, met voorbedachten rade of zo? Dat is alvast “psychokiller”-achtig genoeg! 😊 Waarschijnlijk ben ik hiermee al te laat. Haar laatste deel komt er in mei volgend jaar al aan. De muziekreferenties maken dit en ongetwijfeld het vervolg hierop tot een “spannend ontspannend” zomer-festivalboek, erg goed gezien!


Titel: Alors on danse
Auteur: Ines Nijs
Uitgever: Manteau
Jaar: 2025

Populaire blogs