Angstige mensen - Fredrik Backman (buddyread)

Een buddyread die dit jaar nog op mijn lijstje stond, was Angstige mensen van Fredrik Backman. Ik heb dit boek samen gelezen met mijn leesvriendin Wendy. Zij las de Nederlandse vertaling door Edith Sybesma, ik las de originele Zweedse versie.

Met Wendy

 

Backman is beroemd geworden voor romans als Een man die Ove heet (verfilmd), Britt-Marie was hier, en voor een pareltje als En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer. In die verhalen blijft hij dicht bij de personages die hij opvoert in hun dagelijkse omgeving en komen er belangrijke waarden aan bod als verbondenheid, solidariteit, respect, vriendschap en liefde, die hij verpakt in een lichte, humoristische, warme en tedere toon.

De verwachtingen van Wendy

“Ik heb al een aantal recensies voorbij zien komen en ja de meeste zijn zeer positief, vooral de humor speelt waarschijnlijk een grote rol in het verhaal. Ik hou wel van humoristische verhalen, de boeken van Anne-Laure Van Neer zijn verhalen die een lach op mijn gezicht toveren, maar ik mag zeker niet in de vergelijkingsmodus geraken en wil dit verhaal op me af laten komen. Zelf heb ik van deze auteur enkel de novelle ‘En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer’ gelezen, de schrijfstijl sprak me toen zeker aan en vooral de emoties raakten me als lezer.”

De inhoud

De plot van dit verhaal is in feite een pastiche op een misdaad: een debutant bankrover wordt naar zijn misdaad gedreven door de sociaaleconomische situatie waarin die zich bevindt. Als reactie daarop valt de rover binnen in een appartement waar net een bezichtiging bezig is, die vervolgens in een gijzeling uitmondt.

Als de gijzelaars uiteindelijk het appartement mogen verlaten, blijkt het leeg te zijn. Door de betrokkenen te verhoren, moeten twee lokale politie-inspecteurs er zien achter te komen wat er nu juist gebeurd is, maar niemand lijkt volledig de waarheid te spreken. De twee agenten van het stadje waar de zaak voorvalt, komen naar voor als een soort lichtgelovige niet al te snuggere Jansen en Janssen (uit Kuifje) en runnen hun station als een soort familiebedrijf. Ze zijn vader en zoon en daardoor is hun werkrelatie ook erg beïnvloed.

Wendy:

“Angstige mensen wordt op de cover aangeprezen als een meeslepende roman en dat klopt helemaal. Al was het voor mij eerder een diesel dat op gang moest komen, door de start moest ik me heen worstelen. Lagen mijn verwachtingen te hoog door de vele vijf sterren-recensies? Ik moest een aantal lange zinnen toch een aantal keer herlezen en voor mij als lezer kwam het boek haast met momenten kinderlijk over.

Maar eens de auteur de verschillende personages samenbrengt met als decor het appartement kwam er een zeker ritme in het verhaal. Dialogen die met momenten hilarisch zijn maar ook broos en eerlijk, met als hoofdthema ouderschap, de twijfel en onzekerheid van elke ouder waar menig lezer zich wel zal in herkennen. Deze levenswijsheden brengt de auteur met mooie metaforen en korte stukjes die haast poëtisch aanvoelden en waar je als lezer enkel bewondering voor kan hebben.

‘Want dat is de taak van een ouder: schouders zijn. Waar de kinderen op kunnen zitten als ze klein zijn. Waar de kinderen op kunnen zitten als ze klein zijn, zodat ze de wereld kunnen zien, waar ze op kunnen staan als ze groot zijn, zodat ze de wolken bereiken, waar ze af en toe op kunnen leunen als ze wankelen en weifelen.’"

Nathalie:

“De gijzelaars blijken onderling meer met elkaar verbonden te zijn dan wat het begin van het boek doet vermoeden. Het groepsgevoel en de solidariteit onder hen blijkt in het verloop van het verhaal te vergroten, wat uiteraard mooi is maar ook een beetje melig en misschien wel onrealistisch? Elk personage leer je beter kennen, en wordt ingevuld door de auteur.

De absurditeit van sommige gebeurtenissen in een nochtans heel dagelijkse setting passen echter soms zoals een tang op een varken om er overtuigd en echt geraakt door te worden.”

Onze conclusie

Wendy:

“De absurde situaties, de excentrieke personages en meerdere plotwendingen vallen als een puzzel in elkaar met een einde die de cirkel van deze vertelling mooi afsluit.

Het leven, mensen staan centraal doorheen het verhaal dat echter meer kan gezien worden als een fabel en meerdere keren spreekt de verteller de lezer aan en durft wel eens met het vingertje te wijzen. Toch blijft het niet bij levenswijsheden of herkenning, wending na wending werd ik meerdere keren op het verkeerde been gezet waardoor het verhaal een soort nieuwsgierigheid bij me opwekte en ik het boek niet kon wegleggen.

Ik ben blij dat ik dit boek als buddyread heb gelezen en niet heb opgegeven want het verhaal blijkt meer dan het begin laat uitschijnen.”

Nathalie:

“Backman slaat soms wat te veel door in zijn drammerigheid en zijn prekerigheid. In dit boek is het zeker te veel doorgeslagen in die richting. Vorige boeken van hem waren subtieler en eleganter.

Stilistisch is hij ook niet altijd even sterk. Zijn verhaal voelt niet altijd even spontaan en doorleefd aan, eerder nogal ver gezocht.

Maar het is geen probleem om je goed te voelen als je de laatste bladzijden van dit boek hebt omgeslagen, ook al vormen angst en onzekerheid een rode draad doorheen het boek. Het adagium ‘Alles komt goed’ is op dit boek zeker van toepassing. Voor mensen die een mooi feelgood boek zoeken, is dit een aanrader.”

Titel: Angstige mensen - Folk med ångest 

Auteur: Fredrik Backman

Vertaler: Edith Sybesma

Uitgever: Bokförlaget Forum - Querido

Jaar uitgave: 2019, Zweden; 2020, Nederland 

--- Als jij een reactie post op dit bericht, krijg ik hier een melding van. Ik behoud me het recht voor om je reactie te bekijken alvorens ze te publiceren. Als jij anoniem een reactie achterlaat, gelieve dan met je voornaam te tekenen zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt.

Volg mijn blog hier.