Een modern verlangen - Hanna Bervoets

Een fantasievolle bundel vol met huiveringwekkende toekomstbeelden

Hanna Bervoets (1984, Amsterdam) is na zeven romans en heel wat columns uitgegroeid tot een succesvolle Nederlandse auteur, en heeft al hoge ogen gegooid met bekende titels als “Lieve Céline”, “Alles wat er was” en “Ivanov”. Haar laatste roman “Welkom in het rijk der zieken” werd ook heel goed ontvangen en daarna vervolgd door het Boekenweekgeschenk van haar hand dit jaar, “Wat wij zagen”, en nu haar nieuwste titel, ook haar eerste verhalenbundel, “Een modern verlangen”.

Qua thema’s haakt ze aan bij haar voorliefde voor dystopische, vervreemdende verhalen die nochtans heel alledaags aandoen. Ook ziektes ontwijkt ze niet in deze bundel, waarover haar laatste roman ook al ging. Interessant is altijd om een rode draad of een overkoepelende thematiek te zoeken in kortverhalen. Die is er zeker wel in dit geval. De virtuele wereld, niet-klassieke gezinsvormen, een door het klimaat ontmenselijkte wereld die overloopt in absurde dan wel science fiction verhalen: dit alles duidt op die moderniteit uit de titel en de gekte die in de huidige wereld duidelijk aan het rondgaan is. Doorheen dat alles blijven menselijke relaties, vriendschappen en liefde, voor dezelfde uitdagingen gesteld worden.

Het titelverhaal gaat over een paar dat een perfecte baby op de wereld wil zetten, zonder genetische afwijkingen, en daarvoor zijn eigen dna wil laten testen. De resultaten daarvan drijft het koppel zélf eigenlijk uit elkaar. Daarnaast is er een verhaal over een digitale groep waarin het louter over cavia’s gaat. Er gaan niet alleen foto’s in rond van die diertjes, maar de leden bekritiseren er elkaar ook. Het verhaal is een absurde doorslag van hoe het er uiteraard in bepaalde echte sociale mediagroepen aan toe gaat. Een ander ‘modern verlangen’ is mee willen doen als een zeemeermin. Een van de partners van een homokoppel is lid van een groep die aan ‘mermaiding’ doet in een zwembad in de buurt. Of de relatie het absurde hiervan aankan, is dan te ontdekken door de lezer. Het wervelend en apocalyptische science fiction slot-drieluik ‘Kerstmis in de ruimte’ kan je zelfs als een naadloos vervolg zien van de voorafgaande twee verhalen.  

Opvallend vond ik het beginverhaal ‘Een koffiebar met een Duitse naam’, voornamelijk door het ritme van perspectiefwisselingen tussen personages in een kleine gemeenschap die allemaal een schakel zijn van een ketting. Dat ritme beviel me erg, ook al omdat het helemaal niet staccato over kwam en de stijl toch zwierig was. Alle verhalen hebben wel iets speciaal, en geen enkel liet me onberoerd of beviel me minder dan het andere.

Bervoets kan sowieso origineel en mooi schrijven, en verrast ook met mooie zinnen en beelden:  

“Hij steekt een paraplu op. Een grote, zwarte cirkel zweeft nu boven het trottoir.”

“Afwijzing slaat een gat dat uitsluitend kan worden gedicht met aandacht, zoiets moet ik hebben gedacht; het maakt niet uit dat de begeerte van één kant komt, zolang hij maar op mij gericht is – er was niets in jouw profielfoto dat mij aantrok. Je schouders te rank, je haar te blond, je ogen te groot, je wimpers te lang”.

Kortverhalen moeten het hebben van een snelle ontwikkeling en personages die de lezer direct kunnen raken om er snel in mee te kunnen gaan. Al deze verhalen, die uitlopers zijn van de romans van deze schrijfster, hebben dit door de mix van een voldoende dosis spanning en heel wat verrassende wendingen.

Daarnaast neemt ze meestal ook de zwakkere personages als uitgangspunt zodat je telkens met de underdog kan meeleven. Dat zijn mensen die meestal niet (meer) mee kunnen in de samenleving rondom hen, die op presteren en consumeren gericht is. De thema’s van Hanna Bervoets blijven herkenbaar, maar de lezer kan nog altijd op het verkeerde been gezet worden. Dit is een heerlijke fantasievolle bundel om in verloren te lopen en eventueel mee in therapie te gaan. 

Titel: Een modern verlangen

Auteur: Hanna Bervoets

Uitgever: Pluim

Jaar uitgave: 2021

--- Je reactie wordt zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Als jij anoniem een reactie achterlaat, wil ik je vragen met je voornaam af te sluiten zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt. 

Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen

Voor een dag van morgen - Hans Andreus

Wanneer ik morgen doodga,

vertel dan aan de bomen

hoeveel ik van je hield.

Vertel het aan de wind,

die in de bomen klimt

of uit de takken valt,

hoeveel ik van je hield.

Vertel het aan een kind

dat jong genoeg is om het te begrijpen.

Vertel het aan een dier,

misschien alleen door het aan te kijken.

Vertel het aan de huizen van steen,

vertel het aan de stad

hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens,

ze zouden je niet geloven.

Ze zouden niet willen geloven dat

alleen maar een man

alleen maar een vrouw

dat een mens een mens zo liefhad

als ik jou.

Uit: Al ben ik een reiziger
Auteur: Hans Andreus
Uitgever: Uitgeverij Holland, Serie De Windroos
Jaar uitgave: 1959

Met dank aan Nicolette Peters op Iedereen Leest - wat lees jij?

--- Als jij een reactie post op dit bericht, krijg ik hier een melding van. Ik lees je reactie eerst voor ze onder deze blog publiek te publiceren. Als jij anoniem een reactie achterlaat, wil ik je vragen met je voornaam af te sluiten zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen

Islossning - Arne Dahl

Bewildering, far fetched and nail-biting suspense ridden story

I read this book in Swedish. Review in English.

Having looked forward so much until the last book of the Swedish Berger & Blom series by the bestselling thriller author Arne Dahl (pen name for Jan Arnald’s writing career in the crime genre), I couldn't wait to read it and immediately downloaded the Swedish e-book edition to read it as soon as it was available. Once being plunged into the setting and the action again, it was no problem to read it until the end almost in one night.

Meeting the private detectives, Sam Berger, and his love and professional partner Molly Blom, and his dear friend "Deer" who's still working with the Stockholm police, again was a big pleasure. Although the big storyline that largely cross-cut the previous books has come to an end, and "Deer" has been revalidating from one last surprise attack, her stress and the last remainders of last book's excitement are still very much present in this last part of their story together. Being able to grasp the mental effects of his characters’ past experiences and their inner worlds, is one of Arne Dahl's specialisations, often missing in a lot of books in this genre.

Some gripping flash-backs from the beginning of the story onwards try to throw a light on a frightening childhood of someone who is probably looking for revenge in the present. But who is this person, why are dead bodies being found on sandy beaches across the Stockholm archipelago with exactly one month in between, and why is there probably a second serial killer on the loose murdering former Hells Angels’ members with an axe at the same time?

Deer is confronted with her boss, Conny Lundin, who has put her, one of his best police officers, aside in a lower ranking “office job” since her comeback, while she doesn’t trust him with these two major cases. And she can’t help to keep puzzling with those herself. Sam Berger and Molly Blom having Deer to thank for her heroic efforts saving their own child, can’t do otherwise than to help her putting a stop to these obnoxious murders.

Although it is a bit complicated to get there, of course the two cases are expertly knit together at a certain point somewhere in the middle of the book like Dahl has done already so many times. The plot itself is quite far fetched, comprising this time things like cryonics and cryotherapy, biotechnology, plastic surgery, the quest for eternal life, police infiltrations and the Russian mafia - like more Scandinavian books & scripts tend to be – but Dahl can draw his readers into the story and keep them interested by maintaining a high rhythm, regularly switching the perspectives, and a good balance between rising the suspense and calming down again until the finale has to be set...

Arne Dahl’s writing style is still metaphorical although less mystical and dreamy than in some previous books of these series, and still witty and as sharp as a knife, just sufficiently explanatory. The “showing” is of more importance than the “telling” bit. Exactly this combination, the extraordinary, the suspense, the plot and the writing makes this book again a great bewildering story of high quality. And then, there is the end which makes clear the Berger and Blom series is now finished but also just captivating enough as a cliff-hanger for something new again.

 
Titel: Islossning
Auteur: Arne Dahl
Uitgever: Albert Bonniers Förlag
Jaar uitgave: 2021

--- Als jij een reactie post op dit bericht, krijg ik hier een melding van. Ik lees je reactie eerst voor ze onder deze blog publiek te publiceren. Als jij anoniem een reactie achterlaat, wil ik je vragen met je voornaam af te sluiten zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen

Zonder ons is er geen muziek - Lotte Dondorp

Pijnlijk herkenbare inwisselbaarheid

Een verhalenbundel als debuut is durven. Kortverhalen zijn in het algemeen namelijk niet zo een populair genre in het Nederlandse taalgebied. Lotte Dondorp (1987) doet het toch, ze schreef al verhalen voor Revisor.nl, Hollands Maandblad en Tirade die voor dit debuut werden aangevuld met nieuw werk. Ze rondde naast haar studie literatuurwetenschap en filosofie de vierjarige opleiding af aan de Schrijversvakschool Amsterdam.

In de achttien verhalen tellende bundel maakt Dondorp ons deelgenoot van vooral verhalen over verlating en vervreemding van de wereld, het verlies van controle ook. In het titelverhaal, dat zeker blijft hangen, gaat het bv over het leven van de Berenjager die na het weggaan van zijn geliefden alleen achter blijft en zonder muziek moet zien verder te leven.

In het verhaal 'Daar ergens moet een dorp liggen' volgen we enkele personages die in een afgelegen dorp zowel onder de levenden als de geesten leven en hard werken om te overleven en in hun eigen onderhoud te voorzien. De stad is wel erg ver weg en het verhaal geeft aan alsof ze echt alleen op de wereld zijn. Wat doet dit met de dorpelingen, hoe sterk zijn ze op zichzelf gericht, welke tradities houden ze in ere?

De schrijfster wisselt verhalen uit de moderne wereld af met verhalen uit vroegere tijden en die zich in verschillende contexten afspelen om te tonen hoe universeel de menselijke gevoelens wel zijn. Niet altijd is te zeggen waar juist een verhaal zich afspeelt. Ook verspringt ze dikwijls van perspectief in haar verhalen. Er zijn geen terugkomende personages of gemeenschappelijke verhaallijnen wat soms erg boeiend kan zijn.

Ook al gaan de verhalen over de alledaagse dingen, is de dramatische kant van het leven nooit ver weg. De meeste personages leiden een grauw en grijs leven, en maken net daardoor ook maar weinig indruk, of blijven ze lang hangen. Die vaagheid is tegelijkertijd net het pijnlijke herkenbare van deze bundel vreemd genoeg. Zijn onze dagelijkse levens dikwijls ook niet zo inwisselbaar, lijkt de ene dag dikwijls ook niet zo veel op de andere? De verhalen geven regelmatig een benauwend gevoel, op zich al een mooie prestatie op slechts enkele bladzijden.

Die benauwdheid en de tragiek net als sommige zinnen weten te beklijven, hoe de verhalen zich oplossen in vaagheid en blijven zweven dan weer niet. Er is niet altijd een echte plot, als het ware zouden sommige verhalen zich nog verder kunnen ontwikkelen nadat je ze hebt uitgelezen. Onlangs heb ik nog geleerd dat Arabische verhalen dit ook weleens voor kunnen hebben. Maar voor de Nederlandstalige lezer biedt deze tactiek waarschijnlijk weinig handvatten. Het is zeker interessant om te zien hoe Dondorp zich verder zal ontwikkelen.

Titel: Zonder ons is er geen muziek

Auteur: Lotte Dondorp

Uitgever: Atlas Contact

Jaar uitgave: 2021

--- Als jij een reactie post op dit bericht, krijg ik hier een melding van. Ik lees je reactie eerst voor ze onder deze blog publiek te publiceren. Als jij anoniem een reactie achterlaat, wil ik je vragen met je voornaam af te sluiten zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen

Interview met de Iraaks-Finse auteur Hassan Blasim

Interview: Kholod Saghir (PEN/Opp, PEN Zweden), vertaling: Nathalie Brouwers

Het originele interview verscheen op Penopp.org , de Nederlandse versie eerst in Bazarow-magazine.

Met dank aan PEN/Opp en Uitgeverij Jurgen Maas (+ verdeler Uitgeverij EPO).