Goed geconstrueerd verhaal maar ook wat mindere momenten
Je mag boeken niet naast elkaar leggen en vergelijken, uiteraard niet, maar maak het als boek maar eens mee om vlak na vermoedelijk een van mijn toppers van dit jaar aan bod te komen. Sorry Joost van Driel!
Aan de hand van dit boek verdiepte ik me in de omgeving van Johan, een jongen van een jaar of 10. Het bordeel aan het einde van de straat is een coming-of-age roman die zich afspeelt in een gewoon Nederlands dorp, dat evengoed een Belgisch dorp zou kunnen zijn. Het gezin, oudere broer incluis, wordt namelijk door Johans moeder meegezogen in de edele sport van het wielrennen. Elk jaar wordt er een lokale familiekoers gereden en de moeder sleurt deze keer haar man en haar twee zonen mee in een jaar lang durende training omdat ze minstens eenmaal in haar leven de trofee mee naar huis wil halen. De sfeer waarin het boek baadt, is die van vervlogen jaren uit voorbije decennia.
Op een dag komt het gezin Opitz in hun straat wonen en belandt de dochter des huizes, Sonia, in de klas van Johan. Johan voelde al niet veel liefde en vriendschap thuis, en trok er alleen met zijn vader al vaak op uit; een sterke vader-en-zoon relatie komt zeker naar voren in dit boek. Maar Johan valt voor de onafhankelijke, vroegrijpe en vroeg volwassen Sonia die bij haar thuis heel wat anders meemaakt. En zo gebeurt het dat ook zijn vader vriendschap sluit met het ouderkoppel Opitz en zich samen met zijn zoon mee laat glijden naar het fantasievolle en excentrieke gezin dat hun leven komt opfleuren; zo geheel anders dan bij hen thuis.
Vader en zoon raken verstrikt in een web van verlangens en liefde, en ook in onopgehelderde fabeltjes van vader Opitz, een in zijn eigen verhalen gelovende hoedenverkoper die er de kantjes afloopt en zich bevindt in de grijze zone van het zakendoen. De al dan niet namaak Borsalinos en Stetsons slingeren steeds bij hem rond. Net omdat niet direct de vinger gelegd kan worden op deze man noch zijn vrouw, is het echter moeilijk om echt te weten wat er in dit gezin omgaat, en wat ik toch wat miste. Bij Johan thuis is het duidelijker: de thuissituatie gaat van kwaad naar erger, de vader wordt er van langsom meer en meer afgeschilderd als een gevangene van zijn eigen vrouw, niet in staat om zijn eigen leven te leiden maar om het lijdzaam te ondergaan. Het welzijn van Johan wordt hier uiteraard ook door beïnvloed.
Ook al zijn er grappige momenten in opgenomen, voorkomt dit niet de zware beladen sfeer van het boek. De balans helt daar voor mij eerder naar de liefdeloze en eenzame kant op. Die sfeer doet op zich erg denken aan het debuut van de auteur, In het museum, en waar je zeker bij blijft stilstaan. Het verhaal is best origineel en mooi opgebouwd, de finale van het boek is dan weer wat te fantasievol aangezet om op mij echt geloofwaardig over te komen. Die grens tussen volledige overtrokkenheid (wat ook oké is voor mij!) en geloofwaardigheid, is uiteraard subjectief. Dit blijft een mooi literair verhaal maar de zwaarte afwisselend met enkele mindere momenten maakten dat dit boek deze keer net niet meeslepend genoeg was.
Titel: Het bordeel aan het einde van de straat
Auteur: Joost van Driel
Uitgever: Vrijdag
Jaar uitgave: 2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten