Zoeken in deze blog

02 januari 2022

Alles valt - Sylvie Marie

Over de zwaartekracht van het leven, uit het leven gegrepen

Alles valt - Sylvie Marie cover

Sylvie Marie (Tielt) is een Vlaamse dichter, schrijver en schrijfdocent. Met Alles valt schreef ze haar tweede roman. Alles valt is het verhaal van de tot in de oneindigheid allitererende naam dragende Roderik Deroo. Met zijn vrouw Caro en zoontje Cas woont hij in de Stropstraat in Gent - naar de Stroppendragers, bijnaam der Gentenaren - hoewel de straatnaam een andere lugubere bijklank krijgt doorheen het boek. Ogenschijnlijk zien ze eruit als een doorsnee gezin, maar het loopt niet goed voor hem: hij drinkt te veel, zijn huwelijk loopt stroef, en zijn werk als ondertitelaar bij de Vlaamse openbare tv-zender lijdt eronder waardoor hij extra in het oog wordt gehouden door zijn verantwoordelijke. 

De auteur van het boek beschrijft heel minutieus de dagelijkse bezigheden en gedachten van Roderik in de derde persoon. Roderik probeert verhalen te schrijven aan de hand van een lijstje plaatsen met lugubere verhalen die hij op het internet heeft gevonden. Omdat hij iets gelezen heeft over een bos in Japan waar zich veel zelfmoorden afspelen, is hij bezig met een verhaal dat er zich afspeelt. Maar hij vraagt zich af of dit niet te veel de geest van de beroemde schrijver Haruki Murakami uitademt. Twijfels over wat hij doet en kan plagen hem, hij is geen praktische mens en voelt zich tegenover zijn gezin tekortschieten. Hij begaat meer blunders en zo mondt een banale discussie met zijn vrouw over een keukenkastje uit in ruzie over zijn gebrek aan daadkracht maar ook in een ongeluk met hun zoontje. Zo geraakt Roderiks leven onderhevig aan de zwaartekracht en de wetten van de vrije val, en dient hij zijn leven terug samen te rapen. 

Het boek begint traag. Zo wordt er bv best wat tijd besteed aan wat er op internet en Facebook te beleven valt, en hoe je best reageert op bepaalde Facebook-posts, want wat valt er voor Roderik anders te beleven in een trein? Medereizigers? Werk? Een boek? Hoewel dit soort bedenkingen iets irriterend oppervlakkig over zich hebben, klopt het wel dat jongeren en jongvolwassenen meer en meer tijd besteden aan sociale media, die uiteindelijk onbenulligheden blijken te zijn in een constante stroom aan (sociale) stressfactoren die al te verwerken zijn. De oplevering van het keukenkastje zoals eerst gewenst door zijn vrouw, is ook van een dergelijke dagelijksheid maar vormt wel een kantelpunt in het boek. 

Het verhaal breidt langzaamaan uit en maakt het aantrekkelijker om er in te blijven, en niet te lang te laten liggen. Roderik raakt in de ban van het zogenaamde ‘lachesisme’, de hang om een ramp over zichzelf af te roepen. Zo neemt hij de lezer mee op reis naar het Franse dorp Oradour, een van die andere naargeestige plekken die hij op internet heeft gevonden. 

Het beste is om het ritme van het boek al lezend over te nemen en de subtiliteiten en de details ervan niet te missen. De namen van de seizoenen die fungeren als titel voor de vijf delen duiden de verschillende fasen aan van Roderik en zijn gezin. Die vormen de handvatten om zich als lezer aan vast te houden, ook in de zwaardere stukken. Enigszins jammer is het wel dat enkele zinnen niet goed nagekeken zijn en dat er in Vlaanderen ook in een boek ‘niet op kamers’ wordt gegaan, maar ‘op kot’ (p. 49), en dat dit toch wel een verkeerde keuze is geweest van de redactie. 😉 Desondanks is deze roman knap geschreven en blijft ze hangen. De schrijfstijl is vlot, en brengt de vele emoties en gedachten goed tot uiting. De personages zijn sterk uitgewerkt en je kan goed met ze meeleven. De vragen die gesteld worden in het boek, zijn uit het leven gegrepen.  Al bij al is dit boek zeker een aanrader. 


Titel: Alles valt
Auteur: Sylvie Marie
Uitgever: Vrijdag
Jaar uitgave: 2021

--- Je reactie wordt zichtbaar nadat ik ze heb goedgekeurd. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen.

4 opmerkingen:

  1. In Belgie wordt de uitdrukking 'op kamers gaan' niet gebruikt en is typisch iets van Nederland. Waarom een Belgisch schrijfster een Nederlandse uitdrukking zou moeten gebruiken is me een raadsel. Alsof Nederlanders het monopolie hebben op correct taalgebruik. Verder een goeie recensie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jo,dat is net wat ik bedoel. Ik ben ook Vlaamse en stoor me ook aan "vernederlandsing" in boeken van Vlaamse auteurs. Jammer genoeg gebeurt dat weleens meer.

      Verwijderen
    2. Dan gaan we helemaal akkoord! Mijn excuses, had beter moeten lezen 😉

      Verwijderen
    3. Ik ben blij dat ik het nog even kon verduidelijken. Enne, vooral bedankt dat je mijn blog volgt want dat was ik vergeten. ;-)

      Verwijderen

Populaire blogs