Dun
Jeroen Olyslaegers schreef een spannend en smakelijk verhaal over Hippolyte van Damme, een feuilletonschrijver uit de late negentiende eeuw. Hij stuit op de brieven van Willem Silvius, een drukker uit de zestiende eeuw, en verdonkeremaant die willens nillens. Dit korte verhaal slaat de brug tussen Olyslaegers' laatste roman Wildevrouw en de nieuwe roman die uit zijn pen zou moeten kruipen. Een beetje té kort, net omdat het zo veelbelovend is! En hopelijk wordt het weer een titel met een 'W' natuurlijk!
Dit is een niet slecht geschreven spannend kortverhaal maar nogal voorspelbaar en cliché. Er zijn auteurs van kortverhalen die op minder pagina's hun personages beter kunnen uitwerken. Het was te moeilijk om in de sfeer van dit korte spannende verhaal te raken. Dat is nochtans niet de perceptie van deze Noorse auteur.
Poëzie
Een heel leuke bundel om in te bladeren, met van alle 50 auteurs een stuk waarin ze op verschillende manieren hun keuze van een gedicht uit de uitgebreide erfenis van Poetry International rechtvaardigen, analyseren, op reageren, enz. Niet alle gedichten zeiden me veel, toch ook enkele ontdekkingen gedaan om verder te leren kennen. En ik hield al veel van Tomas Tranströmer en Peter Verhelst.
Duits
Belgisch
Net zoals de eerste keer jaren geleden dat ik dit boek las, greep Tom Lanoye me bij de keel met deze roman. Sprakeloos is de weelderige en beeldende roman uit 2009 die de auteur aan zijn moeder wijdde, pas nadat zijn beide ouders gestorven waren. Eerder ging niet, anders zouden ze er beiden voor in de weg hebben gestaan (voor hem dan).
Nog meer dan over het verlies van taal dat zijn moeder onderging na twee 'attaques' (beroertes) en daarna haar dood, gaat deze roman over het leven van zijn moeder en de auteur zelf. Wat zij voor hem betekent heeft, een kleurrijke vrouw die geboren was voor het theater, een moederdiva die iedereen voor haar liet werken, de conflicten die hij met haar had, de gelijkenissen die hij van haar erfde, de liefde tussen zijn ouders, de worsteling die Lanoye zelf onderging door de liefde, enz.
Ik las dit boek voor een leesclub waarin we het bespraken en waar ik nog meer te weten kwam over dit boek en de auteur. Erg verhelderend om dit na zoveel tijd te lezen en uitgebreid te bespreken! In Sprakeloos maakt Lanoye de balans op van een leven, ook wel genoemd als het derde deel van zijn 'Wase trilogie' (Een slagerszoon met een brilletje, Kartonnen dozen). Het taalgebruik en het taalgevoel van Lanoye zijn ook gewoon ge-wel-dig!
Een van de origineelste boeken die ik in 2021 op de valreep gelezen heb. Maarten Inghels wijdt dit boek aan meester-oplichter Piet Van Haut die in de jaren '80 in België furore maakte in de media en zich overal anders voordeed dan wie hij was, en mist spuide over zijn vermogen, dat hij vooral aandikte en dan weer als veel minder voorstelde.
Van de man zelf kon je niet op aan, maar ook van de schrijver niet nu. Hij verweeft er zijn eigen verhaal in, van hoe hij Piet Van Haut op het spoor kwam en door diens grootheidswaanzin en rare verhalen wordt meegesleurd. Zo is het boek een spel tussen feit en fictie, en daarnaast ook het 'meta'-verhaal over hoe Inghels dit boek ziet tot stand te brengen. De oplichter zet Inghels aan om groot te denken over deze 'biografie' die hij aan het schrijven is, en hem laat dromen.
Een grootheidswaanzinnige, een gek of een genie: waarschijnlijk is Piet Van Haut het allemaal. Dit boek doet de lezer twijfelen, en tegelijkertijd snel verder lezen op zoek naar wat er nu juist achter het masker van dat mirakel, dat monster van België zit. Erg vlot geschreven ook, hier en daar met woorden en uitdrukkingen die we al enkele decennia niet meer gebruiken. Sterk werk!
Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten