Al het blauw - Peter Terrin

Gevoelige, mysterieuze en ongrijpbare roman

Peter Terrin heeft me al veel leesplezier verschaft. Zijn trio boeken Blanco, Post Mortem en Yucca die in lichte mate met elkaar te maken hebben, en Patricia las ik al. Ook een oudere verhalenbundel uit 2006 De bijeneters las ik onlangs die eveneens van zijn stilistisch vernuft getuigt. Dus was ik ook heel benieuwd naar zijn nieuwste roman Al het blauw.

Al het blauw is weer een prachtig geschreven roman geworden, die zich afspeelt in de jaren ’80 van de 20ste eeuw. Simon is een jonge man die het middenin een college opgeeft en stopt met studeren. Met zijn vriend Marc komt hij veel in de Azzurra, het café van het zwembad en de café-uitbaatster Carla, die 20 jaar ouder is, speelt daar een belangrijke rol in. Op de een of andere manier voelen deze twee zich tot elkaar aangetrokken ondanks dat ze zo verschillend zijn. Er worden heel wat verhalen verteld over de relatie van Carla met haar onbehouwen en brute man John. Voor Carla is het wel duidelijk dat ze wil vluchten uit haar liefdeloze slepende relatie. En hiervoor gebruikt ze dus haar jongere minnaar.

Het boek gaat over vriendschap, verliefdheid en het vinden van een identiteit. De ouders hebben al lang een mogelijk leven voor Simon uitgestippeld, inclusief kavel in de buurt waar hij zich zou kunnen settelen maar is het dat wel wat hij wilt? Zijn moeder is extra bezorgd en ligt nachtenlang wakker totdat hij eindelijk thuiskomt van zijn nachtelijke escapades. Simon probeert het een en ander uit wat ook logisch is voor zijn leeftijd. Hij wil zich niet plooien naar wat zijn ouders hem voorstellen, maar heeft zelf ook nog geen duidelijk idee. Wel weet hij dat hij iets anders wil dan het milieu waarin hij is opgegroeid.

Slim is hij wel, als een vriend bij hem aankomt met de vraag of hij geld wil verdienen met wat op een soort piramidesysteem lijkt en uiteraard niet koosjer is, weet hij perfect hoe hij dit moet aanpakken en groeit hij snel uit tot een van de superverkopers. Een andere vriend brengt hem in contact met kunst en boeken, want lezen doet hij ook enorm veel. Ook daar draait de relatie uiteindelijk uit op iets anders, waaraan Simon ondanks zijn intelligentie maar gebrek aan ‘levenservaring’ zich niet aan had verwacht.

Zoals steeds hypnotiseert Terrin je met zijn verhaal en zijn taal; wat hij schrijft, is altijd wat mysterieus ook al doorspekt hij het steeds met het dagdagelijkse leven. Zijn beschrijvingen zijn ook in deze roman weer filmisch en met heel wat scènes is het alsof ze zich zo voor je ogen afspelen. Soms blijft dit verhaal echter ook wat vaag en kan je sommige dingen maar moeilijk begrijpen, een en ander bleef deze keer te abstract voor mij en te ongrijpbaar. Alsof bepaalde indrukken weg fladderden en ik ze niet goed kon vasthouden, en omdat er weer iets anders in de plaats komt.

Zowel Carla als Simon moeten beslissen wat ze verder willen met hun leven, maar op die vraag geven de verschillende verhaallijnen geen direct antwoord. Het open einde voor de personages geeft net wat te weinig prijs waardoor ik toch met een wat onvoldaan gevoel bleef zitten. De gevoelige ontroerende snaar heeft Terrin dan wel weer geraakt,in die typerende simpele dagelijksheid die toch ook weer heel stilistisch is, zonder daar al te veel tierlantijntjes voor te moeten gebruiken.

Titel: Al het blauw

Auteur: Peter Terrin
Uitgever: De Bezige Bij

Jaar uitgave: 2021

--- Als jij een reactie post op dit bericht, krijg ik hier een melding van. Ik lees je reactie eerst voor ze onder deze blog publiek te publiceren. Als jij anoniem een reactie achterlaat, wil ik je vragen met je voornaam af te sluiten zodat ik toch een idee heb van wie jij bent! Alvast bedankt. Kopieer deze link in je browser als je mijn blog wil volgen via follow.it: https://follow.it/villanathalieoverlezen